| |
Χιονούλα.
Χιονούλα χιονάτη,
της Άνοιξης κατάλευκη νιφάδα
με πέπλο που σκεπάζεις την ψυχή μου,
σαν όνειρο που τελειωμό δεν έχει,
σαν ψέμα που η αλήθεια δεν του πρέπει.
σαν παραμύθι που’ ναι ακόμα στην αρχή του,
Ψυχή μου, χιονάτη,
της παγωμένης μου νυχτιάς αποσπερίτη,
ξέμακρο μα και φωτεινό αστέρι
οπού με φέγγεις απ’ τα πρώτα βήματά μου
οπού ζεσταίνεις το ψυχρό κορμί μου
οπού με στέλνεις στ’ ουρανού τη σκέπη.
Χιονούλα χιονάτη,
στα χείλη μου ανάλαφρη ανάσα.
στο στήθος μου, ακούω τους παλμούς σου !
Το πρωινό σου, περιμένω, περιστέρι
-της μοναξιάς μου προσμονή και ταίρι-
με μήνυμά σου που θα φέρει τους καημούς σου.
Φτωχή μου χιονάτη,
Πώς έλειψε από πλάι μου η μορφή σου!
Πώς έσβησε το φως που μου ‘χεις φέρει;
Ποιος πάγωσε στα στήθη την καρδιά μου;
Ποιος έκλεψε τα πιο γλυκά όνειρά μου;
Ποιος σκότωσε το άσπρο περιστέρι;
-.-
(2006)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
