| Πόσο ντράπηκα θυμάμαι
Μάνα μου που ζήτησα λευτά
Για αυτό είπα αντίο βρε Πατρίδα
Και έφυγα στην ξενιτιά.
Εκεί στη μαύρη τη στοά
Μαζί με τόσα παλληκάρια
Κάτω στη γη στην καταχνιά
Παλεύουμε μες στα σκοτάδια.
Αφησα πίσω μια γυναίκα
Και τα παιδιά μου να με ζητούν
Μα τι να κάνω δουλειά καμία
Πήρα το τρένο του ξενιτεμού.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|