| |
Μένω εκτός από του καημού τ’αλώνι
Της προσδοκίας σου προσκεκλημένος
Της νοσταλγίας ήπια βάλσαμο κι αφιόνι
Νάμαι πάντα ο αγαπημένος
Το όνειρο μου αγγίζω ίσως και το πιστέψω
Του φεγγαριού μαζεύω μύρο κι αγιασμό
Κι απ τ’ουρανού τα μέρη λέω να κλέψω
Μέλι γλυκό τάχα να βγεί αληθινό
Το βλέμα σου με χαιρετάει το σωτήριο
Σημάδι υποδοχής ας σε ακολουθήσω
Δυνατό το κοίταγμα σου μα λυτήριο
Στο πλέριο άγγιγμα σου τη σκέψη θα χρονίσω
Κάπου εκεί λαμπρόφωτη θα σε ανεβάσω
Πρωτονόητη να πλανιέσαι ηδονή
Τις φλέβες μου σαν πλημμυρίσεις θα σε δοξάσω
Τρανή και θεική όχι μοναχα σε τούτο το χαρτί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
