| |
Χρόνια πέρασαν νερό
σαν καπνός και σαν αέρας
να μαι στο μηδέν πάλι εδώ
ο εγωισμός μεγάλο τέρας
Γύρω γύρω τριγυρίζω
και νομίζω προχωρώ
δεν το ξέρω περιορίζω
της ζωής μου τον τροχό
Κι αν νομίζω πως ορίζω
της ζωής τα μονοπάτια
χρεωμένος και δακρύζω
ξανά χίλια κομμάτια
Ότι πήρα μέχρι τώρα
το γαμήσι το χασίσι τα ποτά μου
μα η αλήθεια ήρθε μπόρα
ξαφνικά κι όλη μπροστά μου
Ένα εγώ μου για ομπρέλλα
Οδυσσέας μπερδεμένος
έπαιξα για την φανέλα
στο κατάρτι μου δεμένος
Στ όνειρο μου πάλι ήρθες
και σου φώναξα αέρα
Πηνελόπη σε φωνάζουν είπες
φύγε πήγαινε πιο πέρα
Πέθαναν οι Πηνελόπες
και να μην μου ξαναέρθεις
έκλεισαν για σένα οι πόρτες
θα ανοίξουν αν συνέρθεις
Κι αν το φώς μου αφήνω πάντα
αν το αφήνω αναμμένο
μιά ελπίδα τα συμβάντα
μα μου βγαίνει το γραμμένο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
