|
| Παράφορος έρωτας | | | Από τα πρώτα σκιρτήματα... | | Παράφορος έρωτας
Σου μιλώ για τον έρωτα, σου μιλάω για θαύμα,
Όμως λόγια ξενέρωτα, μου βαθαίνουν το τραύμα.
Ξαγρυπνώ και σε σκέφτομαι, η σκιά σου θα γίνω
Στο καφέ μου σε γεύομαι, στον καφέ μου σε πίνω.
Μου αρκεί μια συνάντηση, μια στιγμή θα μου φτάσει
Για να δεις πως στους χτύπους της, η καρδιά μου θα σπάσει.
Άσε με να αισθάνομαι, να ελπίζω με πόνο.
πως με σφίγγεις στα στήθη σου, πως με κάνεις να λιώνω.
Στον καημό των ονείρων μου, άφησέ με να κλάψω.
Μη μου σβήνεις τον έρωτα, μη ζητάς να τον θάψω.
Τρελαμένε μου έρωτα, σ΄ αγαπώ δεν τ’ αρνούμαι.
Να με πάρεις στα σύννεφα στα φιλιά να πνιγούμε.
-.-
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν ! | | |
|
Νικηφόρος Μελάς 16-12-2018 @ 21:30 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Παναγιώτης Μπ. 16-12-2018 @ 21:39 | Πανέμορφο!!
| | Αγιοβλασιτης 16-12-2018 @ 22:12 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | smaragdenia 16-12-2018 @ 23:01 | ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!! ::up.:: | | χρηστος καραμανος 16-12-2018 @ 23:34 | ::kiss.:: ::up.:: | | inokrini 17-12-2018 @ 01:13 | Στον καημό των ονείρων μου, άφησέ με να κλάψω.
Μη μου σβήνεις τον έρωτα, μη ζητάς να τον θάψω.
::love.:: ::love.:: | | Celestia 17-12-2018 @ 04:01 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|