| |
Θυμάμαι παντα να γυρνώ
με μάτια βουρκωμένα
στον μόνο τόπο που πατούν τα πόδια μου γερά.
Να καταπίνω παγωνιά πάνω απ' τα μαύρα τρένα
διασχίζοντας τη γέφυρα κάπου εννιά παρά.
Τί καυμος της επαρχίας ο σκοπός,
να θες να φύγεις μακρυά στα δεκαοκτώ σου.
Μα δυστυχώς λιγνιτης είναι ο θησαυρός
που σιγοκαιει το μεγάλο όνειρο σου.
Στο καπηλειό συχνάζαμε κι οι τέσσερις χιλιαδες
κι ας ήταν τέσσερις οργιές όλο το μαγαζι.
Εκεί θυμάμαι έγραφα τις πρώτες μου αράδες
και στα 30 μάντευα πώς θα θα 'ναι η ζωή.
Δίπλα στο πρώτο μας σχολειό φτιάξαμε παραλία
κι ας μην κατάλαβε ποτέ κανένας το γιατί.
Ένα σκοπό γυρευαμε που να 'χει σημασία
λίγο κι εμείς να μοιάσουμε του Αλέξανδρου Χατζή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
