| |
Ήρθες μια νυχτιά
Σαν σε όνειρο
Μια σκιά
Κι ήσουν λουσμένη
Στην σκοτεινιά.
Αλήθεια είσαι ή ψέμμα;
Της πρώτης μου αγάπης η μορφή.
Μα έφυγες στα ξαφνικά
Σαν ήρθε η αυγή.
Μια νύχτα με πανσέληνο ξανάρθες.
Του φεγγαριού μια ακτίνα σε φωτίζει.
Ένα φιλί, τα χείλη σου σαν πάγος.
Αγκάλιασε με ως το πρωί.
Τα χάδια μου στα χάδια σου,
Το βλέμμα μου στο βλέμμα σου,
Αιχμάλωτη σου
Η δική μου η ψυχή.
Τα παθιασμένα βράδια μας,
Η σκοτεινή η αγάπη μας,
Μα όταν θα’ρθει η ώρα,
Ποια θα’ναι η πληρωμή;
Τα παγωμένα χάδια σου,
Τα κόκκινα τα μάτια σου,
Σκιά του πάθους
Πού με οδηγείς;
Σε ποια μονοπάτια σκοτεινά;
Στης αμαρτίας την αγκαλιά;
Πώς να σε διώξω, δαίμονα;
Μα πια είναι αργά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
