| |
Ανοίγω τα μάτια μου
Κι ευφραίνεται η απαντοχή μου
Και τρέχει αλάθευτο το βλέμα μου
Να φτάσει ως τη ρόδινη μορφή σου
Μεθάει το αίμα μου
Με τη θέα και το χαμόγελο του νέου σου
Και κοντά σου γλυστράει φλογάτο
Ν'αρπάξει το βιός του ωραίου σου
Απλώνω τα χέρια μου
Να χαιδέψω τον χρυσοκόκκινο αφρό σου
Λάμπει η σάρκα μου λυμένη
Και ζητάει το πιο θαυμαστό φυλακτό σου
Γυμνώνω το είναι μου
Και κολυμπάω μες στα πολλά θέλγητρά σου
Ανατριχιάζω παράξενα να ξεχωρίζω
Ανάμεσα στα εξαίσια λούλουδά σου
Στο ρέμα κατεβαίνω το λαύρο
Του πρώτου όρκου η γλύκα λάμπει εκεί
Την αγωνία που με βαραίνει,γυρεύω νάβρω
Το σίδερο θάχει απ το κοντάρι νικηθεί
Σε τόπο μυροβόλο και σε πράσινες οχτιές
Τραγουδάω τον έρωτα και σε δοξάζω
Αθώος ο παράδεισός μου με κρύφιες χαρές
Τα φιλιά και τ'άσματα σε σενα ταιριάζουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
