| |
Τόπος ιερός, ήρεμος. Σε γαληνεύει και συνάμα σε τρομάζει.
Σου δίνει ελπιδοφόρα μηνύματα στην ήρεμη όψη της, όμως και
απαισιόδοξα στο βροντερό παφλασμό των κυμάτων της στα ακούραστα βράχια.
Κόσμος πολύς, άνθρωποι διαφόρων τάξεων, παιδιά, γέροι.
Όλοι για τον ίδιο σκοπό;
Καθένας απ' αυτούς έχει ξεχωριστό λόγο ύπαρξης και δράσης.
Οπότε και ξεχωριστή άποψη για το κύμα, τις πέτρες,
την καυτή χρυσαφένια άμμο και το θαλασσινό νερό που ποτίζει το σώμα τους.
Οι καιροί άλλαξαν, οι εποχές των απλοϊκών ανθρώπων
θρυμματίστηκαν με το πέρασμα των χρόνων. Η ζωή έγινε βουβή..., προστέθηκαν
φανταχτερά χρώματα, εντυπωσιακοί ήχοι.
Τίποτα όμως δε φτάνει να αγγίξει την ψυχή μας,
όλα μένουν στην επιφάνεια.
Τα βράχια της συνείδησής μας πέφτουν,
όπως τα οχυρά σε εμπόλεμες καταστάσεις.
Η θάλασσα όμως παραμένει πιστή, δεν εκφράζει ποτέ τη
γνώμη της, για να μη δείξει κι αυτή τις αλλοιώσεις
που έχει υποστεί.
Πάντα ακούραστη, μας δίνει χαρές και λύπες, μας ξεκουράζει, μας λυτρώνει.
Κάθε φορά που μας δέχεται στο δροσερό χώρο της, μας φιλοξενεί τέλεια και
μέσα απ 'αυτή τη φιλοξενία, λυτρώνεται κι αυτή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
