| |
Ξέβαψαν τα χρώματα τους τόπους τριγυρίζω
Τα έκαψε μια ριπή κάπου ζήτησα ν'αράξω
Καποιο απ'τα ονείρατά μου περνώντας ξεχωρίζω
Το κατευόδιο γλυκήτατο ώρα να πετάξω
Χαράζει στον μέγα κόσμο,στο δίαβα μου οι εποχές
Αφήνω τα καμώματα μια λαχτάρα μια βιασύνη
Δεν είμαι πια παιδί στις γλύκες μου όλες τις φθαρτές
Σε κάποιο χαμογέλιο γυρεύω την καλωσύνη
Ισκιώνουν οι κροτάφοι μου και μια σκιά στην όψη
Μα οι σκέψεις τρυφερές με το ζωηρό μου βήμα
Ο χρόνος δεν κατάφερε ακόμα να με κόψει
Δαιβαίνοντας ανέγγιχτος άστο λέω το κρίμα
Το πέρασμα ποια μοίρα μου να τόχει ανοίξει
Σαν πλούσιος είμαι και πάω να βρώ τον θησαυρό
Στην παθιασμένη μου ψυχή η αγάπη θα μου δείξει
Χαρά που θάρθει σα λιγοθυμιά να μπερδευτώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
