| |
Εγώ μπορώ ν’ αρνηθώ, τ’ ουρανού το ξανθό,
μέχρι κάτου.
Σκότη να μη φοβηθώ κι ούτε μαύρο βυθό,
του θανάτου.
Και συ γελάς, περιγελάς,
δαίμονας, λες, με κατοικεί. Κι αχ!...
Μ’ έχει πιάσει στα φτερά του.
Δαίμονας μ’ έχει πιάσει γερά,
στα φτερά του.
Άλλοι τον φωνάζουν Γιέτζερ Χα Ρα
κι άλλοι Νοσφεράτου.
Εσύ λες, για να σωθώ, να ποθώ τον ανθό,
τ’ αθανάτου.
Στη θλίψη να μην πενθώ, στη χαρά να ενωθώ,
τ’ αοράτου.
Και τι μπελάς, παραφυλάς,
κρύβεσαι μες στη μουσική. Κι αχ!...
Συλλαβίζεις τ’ όνομά του.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
