| Περνούν τα χρόνια κι η σιωπή τυλίγεται πιο πολυ .....
στις φιλντισένιες αλλαξιές των στιγμών που σβήνουν
μια ομίχλη που καλύπτει το γιατί που ακόμη προκαλεί
κι όλα τα παράπονα που μόνον πικρή γεύση αφήνουν
ένα μολύβι κρατά υπολογισμό,σε μυστικά που πνίγουν
γίνονται της νυχτιας σκιες και σμίγουν με τ' αστέρια .....
τα θέλω γίνονται κισσός κι αφωνα με ένα δάκρυ σμίγουν
αναζητώ τόσο εκείνη την αγκαλιά που θύμιζε καλοκαίρια
Γενάρης, το χιόνι στιβαγμένο σ'άνισους λευκούς σωρούς
μπροστα στο τζάκι ζωγραφίζω με τη μνήμη τη μορφή σου
κλείνω τα μάτια ν'αποφύγω τ'ονειρου τους φρουρους .....
κουρνιαζοντας στης αγκαλιάς σου τη ζεστασια "ελα κοιμήσου"
ζω για τώρα π'άργησε να'ρθει, για της στιγμής τους πόθους
οπλίζω τη σκέψη με του ερωτα τα καλό γυαλισμένα βέλη ....
κρατω απέξω τους ασυμβίβαστους καιρούς....τους νόθους
ακολουθώντας της καρδιάς τα βήματα σε ότι αγαπά και θέλει !
....@....
07-01-2019
ΕΛΕΝΑ Λ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|