| |
γνώρισα ένα βασιλιά αλήτη-
κ'μου λέγε πώς ο θρόνος του είναι ο πιο μεγάλος-
και τα πλούτη του τα πιο πολλά.
αγωνίες ποτέ δεν είχε-
αλλά ούτε και σκέψεις μπορούσε να κάνει.
με τα ζώα δεν τα πήγαινε καλά -
μονάχα με τους ανθρώπους.
δώρα τους έκανε πολλά-
μα αυτοί τον κατάλαβα και ήθελαν πιο πολλά φιλία.
κοιμόταν με το χαμόγελο κ' ξυπνούσε μ'αυτό.
φάτσες δεν ξεχώριζε ποτέ αλλά ούτε κ' χρώμα.
κάθε βράδυ κουβέντιαζε με το θεό-
κ' τον ρωτούσε αν ήταν καλός χριστιανός.
ο αλήτης βασιλιάς φόβους δεν είχε ...
παρα μόνο μια έννοια στη ζωή.
πότε κ' από ποιά θα αγαπηθεί.
το 'χει κρυφό παράπονο κ΄ καημό στα χείλει.
ερωτήσεις κάνει την καρδιά του-
μα πουθενά οι απαντήσεις.
ανάγκη έχω τώρα μου λέει εσένα-
κ' τον ήλιο μου κάνει δώρο για να μείνω.
με δισταγμό την απάντηση μου του δίνω -
κ' γυρίζω με αργά βήματα να φύγω.
ευχαριστώ μου φωνάζει από μακριά.
κατάλαβα τι θέλεις να πεις.
μακάρι να είχα κ' εγώ κάτι σαν τη δική σου ζωή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
