| |
Νοσταλγώ τις στιγμές… που δεν ζήσαμε μαζί !
Στο σκοτάδι το φώς
καταστρέφει το όραμα
κι η φωνή στη σιωπή
διακόπτει τη σκέψη.
Στην ψυχή μου εντός
βρήκες θέση πανόραμα
κι οι κρυφοί μου χυμοί
μάλλον σ’ έχουνε θρέψει.
Δεν γνωρίζω το πώς
έχεις μέσα τρυπώσει
σε μια πόρτα κλειστή
το κλειδί θα ΄χεις κλέψει.
Κι αν καλώς ή κακώς
έχεις μέσα ριζώσει,
τη δική μου φυγή
δεν μπορεί ν’ αντιστρέψει.
Και δεν γίνεται αλλιώς,
όπως έχω πεισμώσει,
κατεβάζω πανί
και παγώνω τη σκέψη !
Σ’ εξηγώ, πως καθώς,
θα σου λείπει η γνώση,
θα ‘χεις, σ’ άδειο κορμί
μια υπέροχη στέψη !
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
