| |
Αινιγματικός ο αφέντης, ανοικτίρμων.
Χαμογελαστός φωτεινός' κίβδηλα αθώος.
Αδιόρατο το μαστίγιο του' ατσάλινο.
Παράδειγμα ζητάει στο καυτό μαρτύριο
για τους παρόντες για τους επόμενους.
Το παρελθόν του, οι σκέψεις του γνωστές
σκληρά τιμωρημένες' ξεχάστηκαν...
Τα βάσανα ζύγισε, την επιείκεια έδιωξε,
πύρινη έστησε τη γέφυρα του αύριο.
Οι εκλεκτοί λίγοι, οι περίσσιοι αδιάφοροι.
Ξεμαλλιασμένη η περήφανη απελπισία'
ο νους της χαμένος στην πυκνή ομίχλη
λούστηκε τον μασκαρεμένο κατήφορο,
έσκυψε το κεφάλι στη λαιμητόμο'
το βλέμμα βυθισμένο στο συννεφιασμένο γκρίζο,
τα μακριά μαλλιά λαμπερά όμορφα
χαμογελαστή η ψυχή αντέχει.
Το αίμα άφθονο ρέει στο χώμα'
οι ρίζες του αύριο θα ξεδιψάσουν'
η θυσία... λάμψη στο βλέμμα τους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
