stixoi.info: Mmxv, I, Ii

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Mmxv, I, Ii

✳
Κι αν ο ήλιος γελά,
δεν μας φωτίζει
και μένει αχνό
το φως απά στα γυαλιά
αυτής της πόλης
κι όλα τριγύρω της
σαν ίσκιος
χρώμα μουντό
στα τρίσβαθα απλώνονται
της ψυχής.

Πέφτει βροχή αραιή
και γλιστρά σαν ευθύνη
στους βρόμικους δρόμους,
μολυσμένη
απ' τις ανάσες των περαστικών
που τρέχουν στ' ανήφορα
στενά.

Στην άπνοια του κρύου,
καθώς το δέρμα αγγίζει
σαν αγκαλιά
και πιέζει του πνεύμονες,
η ανασαιμιά
αποτύπωμα στον πηχτό αέρα
γίνεται
στιγμιαία κοφτό κι ανάερο.

Κροταλίζουν οι μέρες
στον χρόνο
όπως το χαλάζι
σαν κρούεται
στις γρανιτένιες επιφάνειες
και μας βαραίνει η μνήμη
που ενταφιάζουμε
τόσο πια συχνά.
✴


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εδώ... στ΄ ανοιχτά του κόσμου

Τζεπέτο 13-01-2019 @ 06:36	βροχή που γλιστρά σαν ευθύνη!! ωραίο!! ολόκληρο ήταν ωραίο απλά αυτό μου έκανε πιο πολλή εντύπωση..
smaragdenia 13-01-2019 @ 08:38	ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Αγιοβλασιτης 13-01-2019 @ 11:24	::up.:: ::theos.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο