| |
| | Στης Αλκυόνης, το φτερό |  | | | Ευχαριστώ διπλά όλους σας για την χθεσινή ανάγνωση, είναι τιμή για εμένα που δεν είχα τις ευκαιρίες να μάθω όσα γράμματα ήθελα. | | |
Θα ζωγραφίσω στο χαρτί
όσα μου φορτώνουν τείχη.
Θα βάλω χρώμα κοραλί
η ιχνογραφία να πετύχει.
Τα σύρματα, θα κάνω πουλιά
και τα σημάδια ανθάκια.
Για όλου του κόσμου τη θηλιά
κι` όλης της γης κοράκια.
Ένα κάδρο θα τα κάνω
ναν` λευκό και θαλασσί
να` χει μελωδίας πιάνο.
Να` χει μάνας, το φιλί.
Θα πάρω χρώματα χαράς
να φτάσω ως το Μεξικό!
Εκεί καρδιά μου, να με πας
σ` αυτό το μαύρο σκηνικό!
Να` χω μολύβια, ναν / βαριά/
να σπάσω, να γκρεμίσω!
Μια ιχνογραφία με πουλιά!
Διαθήκη μου ν` αφήσω.
Μες στου Αιγαίου πέλαγα
να γύρω ν` ανασάνω.
Μες στα χαρτιά, πως γέλαγα
να γράφουν, πάνω, πάνω.
Μες στου κόσμου τα τείχη
να` χα θεέ μου μια βαριά!!!
Η ιχνογραφία να πετύχει
να` χει μόνο, άσπρα πουλιά.
Φράκτες! σύνορα! δεν τα μπορώ
κι` όλο αλυχτάνε σκύλοι.
Στέρεψε η πλάση από νερό
και λιγοστεύει το καντήλι.
Να` χα χρώματα του Ουρανού
τις πληγές για να τις βάψω.!!!!
Τις δικές μου! τ` αλλουνού!
κι` όσο θέλω, εγώ να κλάψω.
Θέλω να φτιάξω, μια ιχνογραφία
να` χει χίλια τσιπουργιάνια!!
Μια ουράνια μελωδία
για τα πεταμένα αλάνια.
Να` χει χρώματα και φως
να` χει σύρματα κομμένα!!!!!!!
Να μην προσμένω...ο θεός.
Να` χω την ψυχή μου πένα.
Να κινήσω ένα πρωί
για τις εσχατιές του κόσμου,
να` χω φίλο την αντοχή
για ότι μ` αγκιλώνει!!! εντός μου.
Εκεί μακριά, στο Μεξικό!
Εδώ κοντά στη Μόρια!
Να` χω ένα χέρι μαγικό
να βάψω τ` αποφόρια!!!!!!!!!!!!
Ροδαμάκι να` χουν χρώμα
να` χουν κόρφο και φιλιά
μαλακό, ζεστό το στρώμα!
Και δεμένα τα σκυλιά!!!!!!!!!!!
Που αλυχτάνε στις ψυχές
να τα τυλίξω σύρματα!
Σημάδια χίλια και πληγές
να` χουν χειροκροτήματα!!!!!!!!
Θα ζωγραφίσω στο χαρτί
την ώρα που βραδιάζει..
τα όσα, μου απάντησα / γιατι /
Μην έρθει και χαράζει.
Στις γειτονιές με τα κουρέλια,
γυαλιά, καρφιά κι αγκάθια!
Κι όσοι κρατάνε τα Ευαγγέλια!
Τους βάλαν / ντύμα / με χρυσάφια!
Στις γειτονιές του κόσμου
που ζουν...οι καταφρονεμένοι !
Κι` ένα κλωνάρι δυόσμου
στα χέρια μου, να μένει.
Ξημέρωσε!!! να πω, θα φύγω.
Στης Αλκυόνης το φτερό!!!!!!!!!!!
Ξημέρωσε, Γαλανή, θα φύγω,
στο κύμα πάνω! με χορό!
Θα γύρω ν` αποκοιμηθώ
με ιχνογραφίας χρώματα!
Άσπρα άλογα να ονειρευτώ!!!
Και γερανούς!! στα υψώματα!!
Η Αλκυόνη είναι ένα όμορφο ψαροπούλι σαν το Ψαροπούλι της καρδιάς μου στην Β. Εύβοια .......Εκεί στα κύματα θα με σκορπίσει πρώτα ο θεός! ο Γιάννης, είναι υπέροχα!!
22-1-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Αγιοβλασιτης
22-01-2019 @ 10:42 | ..πραγματικος χειμαρρος..
..τα παρασερνεις ολα... ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
