| |
Κάτι φθαρμένες ζωγραφιές
Φωτογραφίες απ' το χθες
Όταν λυπάμαι ανασύρω απ' τη μνήμη
Όσα δεν έζησα πονούν
Οι εμπειρίες νοσταλγούν
Κι εγώ μονάχα φέρω όλη την ευθύνη...
Και συλλογίζομαι μετά
Ποιά ήταν τάχα λογικά
Και ποιά τυχαία και γοργά επιλεγμένα
Τί θα μπορούσε να συμβεί
Αν σε μονάχα μια στιγμή
Τα είχε άλλος επιλέξει για εμένα...
Πάντα σου λένε ότι φταις
Για τις δικές σου επιλογές
Πως άλλη τύχη αν τους άκουγες θα είχες
Τώρα θα ήσουνα γιατρός
Δεν θα ζητιάνευες να τρως
Μα για εμένα όλα τούτα είναι.. τρίχες !...
Για να κοιτάξουνε λοιπόν
Και το δικό τους το παρόν
Συμβιβασμοί σε γάμους μέσα από συμφέρον
Μια μέρα όμως δεν περνά
Φαρμάκι να μην τους κερνά
Χωρίς κανένα στη ζωή ενδιαφέρον...
Όλοι κι αν κάναμε παιδιά
Απ' της στιγμής την ευωδιά
Παίρνουν μονάχα οι φτωχοί κι οι θαρραλέοι
Έννοια δεν έχουνε καμμιά
Αν πάθουνε κάποια ζημιά
Ή αν τους πνίξουν τα δυσβάσταχτα τα χρέη...
Όλα θα γίνουν θα σου πουν
Για κάθε πόνο τους σιωπούν
Γιατί είναι ελεύθεροι, γεμάτοι και ωραίοι !...
9-9-2013
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
