| Μικραίνουν τα πέταλα στις μαργαρίτες του κήπου
θέλεις ότι το χώμα έχει ελλείμματα ,θες πως δεν βρέχει αρκετά
θες πως ο ήλιος δεν λιάζει τις ψυχες του γύρω ,τα τρυφερούδια του
κοιτώ τ'ανθη από το παραθύρι της κουζίνας ,τα θωρώ λυπημένα
στράφι το σκάψιμο και οι καλοι στις παλάμες ,στράφι ο ιδρώτας
στο φύτεμα και στα νταντέματα να πάρουν απάνω τους
στράφι κι η δίψα των χειλιών από τον κόπο και την κούραση
βγαίνει ένα παράπονο από τα σωθικά κι ένα τραγουδι σαν μοιρολόι
οι μαργαρίτες θυμίζουν άλλες εποχές με ασπρόμαυρο φόντο
εκεί που ήθελα την ανάσα του να καίει το πρόσωπο μου
όταν το χέρι του θα μου πρόσφερε μια φρεσκοκομμένη μαργαρίτα
κοιτώντας με μέσα στα μάτια ψιθυρίζοντας " για σένα "
δεν άκουσα ποτέ τη φωνή του να το λέει και δεν πήρα ποτέ μια μαργαρίτα
μα η εικόνα του ,αυτή η εικόνα της μορφής του μου έμεινε μέσα μου
ζωγραφισμένη στον καμβά της ψυχής για τα χρόνια που θ'ακολουθουσαν
ποσα μπορεί ν 'αλλάξει μια απλή χειρονομία και ποσα μια απλή λέξη
οι καιροί άλλαξαν ,τα βήματα έχασαν τη γρηγοράδα τους και η ζωή τη φρεσκάδα της
η σκόνη του χρόνου στιβαστηκε παντου και χάθηκε η ορατότητα
λειψές πράξεις ,λειψές σκεψεις μα οι μαργαρίτες δεν απολειπουν
κι ας φτενηναν τα λεπτοκαμωμένα πέταλα τους , η ευωδία τους μου λέει " για σένα "
....@....
26-01-2019
ΕΛΕΝΑ Λ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
|