| |
Πάνω στα "Κύματα" χαράζεται ο πόθος
Με την δική σου ανεξίτηλη γραφή
Κι όλος ο πόνος που με ράγισε.. ο νόθος
Παντοτινά μες στην σιωπή έχει χαθεί...
Μοιάζει η θάλασσα να θέλγει το κορμί σου
Μες στην αλμύρα του γαλάζιου σε καλεί
Και οι στιγμές που λαχταρούν την ηδονή σου
Σμίγουνε μέσα στο παρθένο σου φιλί...
Δυο γλάροι σπέρνουν το λευκό τους στα ουράνια
Σβήνουν τα σύννεφα.. οι θλίψεις.. οι πληγές
Κι ένας αγέρας που φυσά με περηφάνεια
Κλέβει του ήλιου τις ροδόχροες αυγές...
Κι όταν το δείλι στο παράθυρο σιμώνει
Σε μιαν αιθέρια με κλείνεις αγκαλιά
Και η οργή με την αγάπη σου θυμώνει
Που δεν γυρίζει πια το νου σου στα παλιά...
2-7-2008
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
