| |
| | Παραμύθια και δούλοι |  | | |
Η άνοιξη σου αφησε το χρώμα,
στοιχιωμένο μέσα στη καρδιά,
τιποτα πλέον δε σε αγγίζει,
και απο μέσα τους περνάς.
Μένεις μέσα σε ένα σπίτι,
στα σύνορα παραμυθιών,
που τα κοιτάνε και ζηλεύουν,
επιθυμίες όλων των ψυχών...
Κανείς δε φαίνεται να τα περνά,
και σύ δε πάς πολύ πιο μέσα,
πίσω είναι κρίμα να γυρνάς,
μα κατοικεί κανείς πιο πέρα?
Μήπως όλοι πήγαν πιο μακριά,
να συναντήσουν άλλους ακροβάτες,
η φοβήθηκαν τη μοναξιά,
και γυρίσαν σαν ραγιάδες?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
smaragdenia
28-01-2019 @ 08:38 | Μένεις μέσα σε ένα σπίτι,
στα σύνορα παραμυθιών,
που τα κοιτάνε και ζηλεύουν,
επιθυμίες όλων των ψυχών...
ΩΡΑΙΟ!!!!!! ::up.:: ::up.:: | | Αγιοβλασιτης
28-01-2019 @ 10:05 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΝΤΗΣ
28-01-2019 @ 10:59 | Ωραιο | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
