| μεσα στην νυχτα την ατελειωτη
τσιγαρο έστριψα βαρυ
κι είδα αγγελους με σπαθια
να ειναι διπλα στ ονομα σου
ειδα τους κλέφτες ναναι ανένδοτοι
με τα τοξα τους ταγμένα
γεματα κι αναμενα σα δαδί
ύπουλα στοχευουνε ψηλά
ακριβώς μες στη καρδιά σου
κρυφομιλούν οι μάγισσες
κρυμμένοι στην Βουλή τους
να κόψουν το δέντρο και τη ρίζα σου
κι ας ξεχειλίσουν οι χαβούζες
κι εσύ που τους συνάντησες
και ήπιες την χολή τους
φόρεσες απλά μόνο τα γκρίζα σου
μήπως την δημοκρατία τους χαλούσες
πότε θα ρθεί η όρτσα η ψυχή
πότε θα ανοίξεις την πόρτα την μεγάλη
μ ένα αέρα μια γοργόνα με φτερά
έλεος μην δείξεις σε κανένα
κι όταν θα πάρεις στα χέρια το σπαθί
απόφαση μιά λέξη που ακόμα σε τρομάζει
πίσω σε πάει κι ας σου λεν μπροστά
βγάλε Μακεδονία μιά φωνή και πές σε όλα τέρμα
περνούν οι ελπίδες γρήγορα
με σάπιες βάρκες τον Αξιό
θα κάρφωνα όποιον έβρισκα
αρκεί να όριζες την μέρα
μάνα ελλάδα δίχως αντίδωρα
μικρή πουτάνα άλλο δεν μπορώ
ντρέπομαι που μ έκανες και σ έβρισα
μα μπορώ να πεθάνω για σένα
μακεδονία άβγαλτη παρθένα
τι ριζικό να σε δωρήσουν
αυτοί που δεν γνωρίζουν
μόνο προστάζουν γύφτικα ελληνικά
ξυπόλυτοι ανέμοι κι εμένα
με πετάξανε να μ αφανήσουν
τα σπάσαν όλα να με πνίξουν
μα στα στήθια μου χτυπάει ακόμα μιά καρδιά
μακεδονία γραμμένη με μικρά
κιμωλία σε πίνακα σάπιο σκοπιανό
φυσαρμόνικα μοναχική
τα σκουλίκια δεν ξέρουν να ρωτάνε
μιά τιμωρία μακεδονία έτσι απλά
σκοτώνω μα δεν φταίω γιατι δεν μισώ
με δείχνουν οι πολιτικοί
φταίνε οι νεκροί που ποτέ τους δεν μιλάνε
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|