| |
[align=center][B][I]Ικετεύοντας ελπίδα
~~
Αν πραγματικότητα γινόντουσαν τα όνειρα
μισή υπερηφάνεια θα έστεκε αγέρωχη
υψωμένη στο μετέωρο άκρο του Σύμπαντος
και η υπόλοιπη θα έγλυφε ευλαβικά
έρποντας κατάχαμα, στο φρεσκοβρεγμένο χώμα
ικετεύοντας ελπίδα
βλέπεις, είναι πολύ ακριβή αυτή η Ελπίδα
τόσο ακριβή που για να γίνει τ’ όνειρο ηλιαχτίδα
-κι όχι σύγνεφο-
θα πρέπει να παλέψεις με τις ύαινες και με τις αστραπές
να χαλιναγωγήσεις ατραπούς καιρούς
και να διασχίσεις τα χιλιόμετρα
σα να ‘τανε χυμός πορτοκαλάδα
-μια ρουφηξιά απόγνωσης και πεθυμιάς, αντάμα-
Αλλά τι λέω! Παντρεύονται οι θεϊκές οντότητες με τους θνητούς ;
κι απ’ ό,τι έχουμε δει ως τώρα στην Ελληνική μυθολογία
θα αποτελούσε μια καταστροφή η ερωτική συναστρία
όσο η Αφροδίτη θα βαστούσε την οργή του Σύμπαντος
απ’ τα δεινά της..
Λιώνω επάνω αγκιστρωμένος απ’ το βλέμμα σου ..λιώνω!
Λιώνω γιατί οι θηλυκές οντότητες σπανίζουν στους καιρούς μας
κι όλα, να δεις, πως περιστρέφονται τριγύρω από το σπέρμα
ψυχορραγούν τα σωθικά και φλέγονται τα μάτια..
βλέπεις, στα μονοπάτια που ο καθένας μας μονάχος του βαδίζει
χιλιόμετρα ξοδεύονται με σκάρτη την ελπίδα
τρέχουν τα άλογα στη μάχη, του στρατού του Πελοπίδα
κι ένας στρατιώτης που έκαμε αλαργεμένα όνειρα
ψυχορραγούν κι αυτά μαζί με τη ζωή του..
Τι κρίμα να μην υπάρχει η Δικαιοσύνη!
ν’ ανοίγει το παράθυρο χαράματα και να σου τραγουδά η φύση
να σου γελάνε μέχρι τα πουλιά έξω απ’ το περβάζι
να νιώθεις έτσι ολόκληρος, φρεσκοδικαιωμένος
τα λόγια παραστράτησαν απ' την πορεία του δρόμου κι έπεσαν σε χαντάκι
λοξέψανε κι οι λέξεις στο χαρτί και παραστράτησαν
τα μάτια σου με γέμισαν ελπίδες και ξεστράτισαν
σα τους καιρούς που αγύριστα χαθήκαν με το κρίμα..
~~
Όχι άλλα μουσκεμένα σεντόνια, όχι άλλα χυμένα ανείπωτα δάκρυα
..όχι άλλα χαμένα χρόνια, όχι άλλα χαμένα ''σ’ αγαπώ''
όχι άλλες ξενυχτισμένες αγκαλιές που μαραζώνουν στη γωνία σε κάθε ..''περίμενε''
Τώρα είναι η ευκαιρία να ειπωθούν τα δεδομένα ''θέλω''
τώρα είναι η ευκαιρία να ξενυχτήσουμε αντάμα..
Τώρα σε περιμένω, όχι αύριο! τώρα θα περιμένω..
~~
Μια ρουφηξιά και το τσιγάρο που λιώνει στη ματιά σου
γίνεται ένα με το σώμα η καύτρα και καίει τα πνευμόνια
μακάρι να σταμάταγα το χρόνο στα ρολόγια
ν’ ακούμπαγα τα χρόνια μου στα θεϊκά μαλλιά σου
να άπλωνα στο στήθος σου και να έμενα αιώνια..
Τι κρίμα να μην υπάρχει η Δικαιοσύνη!
παντρεύονται οι θεϊκές οντότητες με τους θνητούς ;
βλέπεις, είναι πολύ ακριβή αυτή η Ελπίδα
τόσο ακριβή που για να γίνει τ’ όνειρο ηλιαχτίδα
-κι όχι σύγνεφο-
εκατοντάδες δάκρυα, εκατοντάδες πειρασμοί
εκατοντάδες άλλα αστέρια στο στερέωμα
θα καρτερούν για να φιλέψουν λίγο Έρωτα
κι αυτά θα ψάχνουν δίχως άλλο αφορμή για να διαλύσουνε το όνειρο
ικετεύοντας ελπίδα..
..τόσο ακριβή, που λες!..
Γιώργος_Κ
[align=center][B][I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
