| |
Ένα θρόισμα, μια φωνή, ένα βλέμμα, ένα φως ...κεραυνός
που η βροντή του σου σχίζει τα τρικυμισμένα σωθικά
που η λάμψη του σου σκεπάζει το πρόσωπο σαν φωτιά.
Έτσι την είδα και χάθηκα μες του κορμιού της την ευωδιά.
Παράξενο που είναι το βάθος του ξαφνικού έρωτα
καθαρό και μέγα, όμορφο και λάγνο, λευκό και πορφυρό.
Δάκρυ και ποτάμι λαγαρό που αστράφτει το τραγούδι
που ζητά το δείλι από το αηδόνι σαν αγαπήσει.
Και τότε χάνεται ο λογισμός και ανθίζει το πάθος'
πελώριο σαν Κύκλωπας και αγνό λευκό σαν κρίνος'
κόκκινο σαν ρόδο και καυτό σαν τη μεγάλη έρημο
γλυκό σαν το φιλί, πικρό σαν το αλμυρό το κύμα.
Και σαν τον συναντήσεις βυθίζεσαι στο μακρύ όνειρο
που το νόημα το βρίσκεις εκεί που χάνεσαι που σβήνεις
και νιώθεις ότι ζεις και υπάρχεις μόνο σαν την αγγίζεις
και σαν την κοιτάς στα μάτια στην αγάπη πάντα ελπίζεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
