| |
Όσα βλέπω δεν μπορώ να τ’ ανεχτώ
αδιάψευστοι είναι μάρτυρες τα μάτια
την αλήθεια πρέπει να παραδεχτώ
τι κι αν σπάσω κι αν γενώ χίλια κομμάτια
τόσοι άνθρωποι που ζουν στη λησμονιά
που τους έχει η ζωή αποκληρώσει
τόση πείνα τόσος πόνος κι απονιά
και ποτέ κανείς δεν φταίει για να πληρώσει
νιώθω πως δεν έχω θέση, δεν χωρώ
σ’ έναν κόσμο που μου γύρισε την πλάτη
δεν αντέχω άλλο πια να συγχωρώ
σ’ ότι έγινε να λέω: νερό κι αλάτι
αχ και να ‘χα το κουράγιο να αμυνθώ
να παλέψω κι ας με φάνε τα θηρία
τι κι αν μείνω στην αφάνεια
να σταθώ με περηφάνια
μ’ όλους όσους δεν θα γράψει η ιστορία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
