elenioikonomaki
03-02-2019 @ 14:54 | ::smile.:: | |
Αγιοβλασιτης
03-02-2019 @ 16:52 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Oλύμπιος-Θεός
03-02-2019 @ 20:18 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ΒΥΡΩΝ
03-02-2019 @ 21:36 | ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
Medelegief
04-02-2019 @ 01:19 | μελαγχόλησα...μερικές φορές θες απλά να είσαι σπίτι σου.στη σιγουριά σου.αν και ονειρεύεσαι κάποιον να σου λέει σ' αγαπώ και πως δε μπορεί χωρίς εσένα.αλλά η καρδιά φοβάται γιατί προδόθηκε.κι έτσι προτιμά την απομόνωση,τους τέσσερις τοίχους...την αγκάλη του εαυτού της.και είναι εκείνες οι νύχτες που οι σκέψεις δε σ αφήνουν να κοιμηθείς σε ένα λαπτοπ μπροστά....και το κενό μεγαλώνει ::blush.:: ::hug.:: | |
elena351
04-02-2019 @ 01:54 | Καλό σας ξημέρωμα στιχοφιλαρακια μου !! Ευχαριστώ σας για την ανάγνωση , μου δίνει κίνητρο να συνεχίζω να γραφω !! ::love.:: ::hug.::
Medelegief : Ετσι ακριβώς , είναι εκείνες οι νύχτες που υψώνονται σαν τείχη και οι σκέψεις απλά σε κυκλώνουν συνεχώς .....χωρίς ένα πράσινο φως στο τούνελ !! Σε ευχαριστώ ! ::hug.:: | |
Καλλυψώ
04-02-2019 @ 13:50 | "Το τανγκό χορευεται πάντα με δυο"
Πλημμύρα συναισθημάτων τα λόγια σου.
Ταγκό, δύσκολο να ακολουθούμε
τα βήματα του άλλου.
Μα πονάνε κι αυτές οι νύχτες
που δεν τολμήσαμε να τις μοιραστούμε.
| |
Μυλόπετρα
04-02-2019 @ 18:58 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
 |
