| |
Σε βλέπω εκεί
Κάθε μέρα, την ίδια ώρα
Κάθεσαι στην ίδια θέση,
Και με αφήνεις να σε παρατηρώ
Μπορεί να φταίει η ηλικία
Ή η εμπειρία σου
Και αφήνεις τους ανθρώπους
Να σε παρατηρούν
Δεν ξέρω αν σε κοιτάζουν άλλοι
Εγώ πάντως ναι
Και δεν το κρύβω
Μ' αρέσει να σε παρατηρώ
Κοιτάζω, τα γερασμένα
Ταλαιπωριμένα χέρια σου
Τα πόδια σου, στα οποία πια
Έχουν φανεί οι φλέβες
Το σώμα σου
Που τώρα πια, από τα γεράματα
Έχει καμπουριάσει, μαζέψει
Και κάθεσαι σκυφτός
Τα κοιτάζω όλα αυτά
Και σκέφτομαι, αλήθεια
Τι έχεις άραγε περάσει;
Τι έχει τραβήξει η ψυχή σου;
Μετά, όμως κοιτάζω τα μάτια σου
Μικρά πια, κρυμμένα
Από τις ρυτίδες
Σαν κουμπότρυπες
Είναι όμως δύο κουμπότρυπες
Που αναβλίζει η αγάπη
Αν τις κοιτάξεις καλά
Θα το δεις
Αν κοιτάξεις καλά
Με αγαθή και καθαρή ψυχή
Θα το δεις
Θα δεις την αγάπη
Που έχει αυτός ο άνθρωπος
Για την ζωή
Για κάθε τι σ' αυτή τη γη
Την αγάπη, και το πάθος
Θα λέγαμε, που έχει αυτός ο άνθρωπος
Γι' αυτόν τον κόσμο
Ακόμα κι αν το ξέρει, το ξέρει σίγουρα
Ότι κάποια μέρα
Σύντομα ή αργά
Θα τον εγκαταλείψει
Θα αφήσει πίσω του τα πάντα
Δείχνει όμως σαν να μην τον νοιάζει
Και φαίνεται από το χαμόγελο
Που έχει πάντα ζωγραφισμένο
Ακόμα και μέσα στα μάτια του
Και σκέφτομαι
Ας μην σε παρατηρούν όλοι
Ας... σε μιμηθούν τουλάχιστον όμως
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
