| |
Από όνειρα παλλόμενος μες στην άπληστη νυχτιά
Μήπως λησμόνησες τα βήματα του λύκου;
Γύρεψε τ'άσυλο στα μυστήρια του αλίκου
Υπάρχει και για σένα τόπος με χρώματα καυτά
Αναζήτησε τα ίχνη σου στη γλυκάδα της γής
Και διώξε απο τα πόδια σου την άψυχη σκιά
Ήρθε η ώρα σου να βρείς καινόυργια μέρη διαφυγής
Βιάσου πέταξε και τρέξε τους δρόμους σου μακρυά
Αν μπορείς,κλάψε από φόβο με αιμοστάλαχτο δάκρυ
Για τον μίσχο του κρίνου που σκληρά θρυμμάτισες
Στάσου για λίγο βουβός στου κόσμου μιαν απόμερη άκρη
Κι αγνάντεψε το φώς που τόσο πολύ αγάπησες
Σταμάτησες εδώ,μονάχος είσαι στην ακτή
Σαν από θαύμα ξαναγίνεσαι κι αθώος κι αγνός
Και λάμπεις ακέριος σα μια χαρούμενη στιγμή
Που την διαλέγει η ίδια σου η μνήμη κι ο θεός
Ειρήνη σε σένα και στ'ακρογιάλι της ζωής σου
Δώσμου το χέρι σου να μεγάλωσουμε μαζί
Μες στ'αγκαθερά και τα πέτρινα της ψυχής σου
Τώρα να παλέψουμε και να πονέσουμε μαζί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
