| |
Στον τόπο του όνειρου επιστρέφω
Ούτε σκοτάδι ούτε χάος
Ούτε χώρος ούτε χρόνος
Εδώ κάπου αρχίζει
Η αμετάκλητη ροή του μέλλοντος μου
Θα είμαι άλλος ή ο ίδιος ή κανείς
Λέω να ζήσω ξεχνώντας ότι παλιό μου
Να είμαι κάποιος που συνταιριάζει λέξεις
Δίχως σταματημό
Στ'ανώγια κάποιου σπιτιού
Κραυγή δεν βγάζω
Μονάχα αίμα
Κι ο θάνατος πρώτη φορά
Δε με θυμάται
Σκιές κι οι δυό μας
Στη λαμψη μιας μαχης
Που δεν τελειώνει…
Γιατί παραπονιέμαι;
Είμαι εκείνος
Που στη μοίρα του ξαναγυρίζει
Στον αδιάβατο λαβύρινθο του χρόνου
Οπου η παγίδα παραμονεύει
Σε κάθε βήμα
Μπορώ να γλιστρήσω μέσα της
Νύχτωσε
Πρέπει να φτιάξω τον κόσμο μου
Γράφοντας ένα στίχο
Ψάχνωντας ένα χέρι
Στις γειτονιές των γιασεμιών
Των ρόδων και των κρίνων
Ένα χέρι που συμπονεί
Κι εχει σφραγίσει πια το πεπρωμένο μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
