| |
Απο μέρη μακρινά φτάνεις μυστική
Με ήχους οσμές με τα φάσματα της αφής
Κι εικόνες,όσες δίνει η κάθε προσμονή
Στα πεδία της μνήμης και της απαντοχής
Με πολύμορφη σμίλη του πόθου λαξεύεις
Της αγάπης ανάγλυφα απαιτητικά
Στο κορμί στο μυαλό μου εσύ βασιλεύεις
Της λατρείας κρατώντας σύμβολα και κλειδιά
Σωριάζεις καταγής το άχρηστο μου ντύμα
Με τα χρυσά φιλάρεσκα σου χέρια
Κι αδιάκοπα μες στης καρδιάς το κύμα
Τα βέλη σου σπάζουν βαθιά σε μύρια αστέρια
Νιάτα κι ομορφιά σα συνεννοημένα
Ατρύγητη μου αρχόντισσα σε χρίζουν
Με μύρα ερωτικά έντεχνα θρεμμένα
Στου χρόνου τον κατακλυσμό θα σε βυθίζουν
Ποιο πρόσωπο στη μνήμη θ'ανατείλει;
Εσύ που αντηχείς κάθε άμνημη στιγμή μου
Ποιο βλέμα σφριγηλό το φώς του θα μου στείλει
Σαν όρθρος φωτεινός να φέξει στ'ατελή μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
