Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τι να τραγουδήσω
 
[align=center]Τι να τραγουδήσω…
όταν το βλέμμα σέρνεται
σε ματωμένα πεζοδρόμια
σε πονεμένες ψυχές
χωρίς αύριο…χωρίς μια σταγόνα ελπίδας.

Τι να περιμένω από μια ματωμένη Πατρίδα
μια Πατρίδα ταπεινωμένη από ανάξιους πολιτικούς
που έσυραν ένα λαό στην εξαθλίωση…στην ανεργία…
Εσβησαν με μία μονοκονδυλιά τα όνειρα των νέων
χωρίς ντροπή…χωρίς συνείδηση …χωρίς ίχνος συγνώμης.

Εσυραν ηλικιωμένους στην φτώχια… στη δυστυχία…
στην απόγνωση…στην αβεβαιότητα…
Πώς να ξαναζωντανέψεις πεθαμένα όνειρα
όταν έχει χαθεί και η τελευταία αχτίνα του ήλιου;
Πώς να περιμένεις το ξημέρωμα
όταν όλα γύρω σου είναι μαύρα;
Πες μου πώς;

Ρ.Β.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Irena
 
Αγιοβλασιτης
13-02-2019 @ 16:01
....μη χαμηλώνουμε το κεφάλι Irene..
..Θα ξημερώσει πάλι. .
::up.:: ::up.:: ::theos.::
Νέτα-σκέτα
13-02-2019 @ 18:14
Θαυμάστε τους κολοσσούς της επανάστασης χα χα χα χα
Δεν μου λες κοπέλα μου όταν κάποιοι σε λεηλατούσαν και
σε πτώχευαν που
ήσουν; Άκουγες Πρετεντέρη; Είχες τότε
αγαναχτήσει; Τώρα που η ελπίδα ξαναγύρισε και πάμε να γίνουμε
κανονική χώρα, ξύπνησε ο θυμός και η μοιρολατρία; Πολύ
ψεύτικο και κατευθυνόμενο πολιτικά το γραπτό σου.
::sneak.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο