| Είπες την καρδιά να ξεγελάσεις
με παιχνίδια του μυαλού...
Έστησες λοιπόν αγώνα στη αρένα του κορμιού...
Σε κοιτούσαν όλοι γύρω να ματώνεις,να πονάς...
Σε κοιτούσαν όλοι γύρω και απορούσαν πώς κρατάς...
Μέρες πέρναγαν και μήνες και αρρώσταινες βαριά...
χέρι άπλωναν να σε βοηθήσουν
μα το έδιωχνες μακριά...
Ξάφνου άκουσες τυχαία...
την ψυχή σου να μιλά...
έσκυψες για να την πίασεις...
και σου είπε φωναχτά...
"Σώσε με απόψε,σώσε με...δεν αντέχω άλλο πια"...
Το παιχνίδι πήρε τέλος
και ας έφυγες μακριά...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|