| |
Στο κορμί σου τριγύρα
Λιγνό ένα φεγγάρι χρυσό
Ονειρεύεται ρόδα και μύρα
Και τα φιλιά σου σε σμάρι διπλό
Ριγάει και ξαναριγάει
Στα ολόδροσα λευκά σου σεντόνια
Μαζεύει τις στάλες κι όλο βογκάει
Που πεφτουν σαν τα χιόνια
Ατόφιο το φώς του το παραχώνει
Να φεγγοβολήσει το γυμνό σου κορμί
Αναλαφρα στην καρδιά σου καρφώνει
Νιοκάρφωτη σαΐτα που καίει μα δεν πονεί
Κι ύστερα ψάχνει και ψαχνει τρελλά
Λάγνος ληστής που γλυστράει σα χέλι
Με μια μονάχα πεθυμιά
Να κλέψει από τις πηγές σου το μέλι
Ώ τι σκιρτήματα ώ τι φωνές
Παίζουν τα βλέματα παίζουν κι οι μυώνες
Κορμιά,πανιά κοκκινίζουν στις ηδονές
Σκισμένοι οι χιτώνες ποτισμένοι κυκεώνες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
