| |
Όταν δεν με σχολιάζεις, σε συλλογισμό με βάζεις
και πικραίνομαι
δεν μου γράφεις ούτε λέξη, απορώ τι έχω φταίξει
και τρελαίνομαι.
Είσαι φίνα, σαμαλάτη αλλά εμένα αμανάτι
πλέον μ΄ άφησες
πάνω που ΄χα συνηθίσει (στίχους σου είχα αποστηθίσει)
με παράτησες.
Μ΄ έθελξε η ποίησή σου και "την πάτησα" μαζί σου
και "τσιμπήθηκα"
το ΄φερε όμως έτσι η μοίρα που ούτε "αντίδωρο" δεν πήρα
(δεν αρτήθηκα).
Τώρα πας να με τρελάνεις και γκεζί με άλλους κάνεις
μπρος στα μάτια μου
θα σου φέρουν, να το ξέρεις, (άσχετα αν δεν υποφέρεις)
τα κομμάτια μου.
…………………………………………………………
…………………………………………………………
Μάθε όμως, γυναίκα σκάρτη, πως οι αέρηδες του Μάρτη
σαν φυσήξουνε
γρήγορα την προσοχή μου, για καλή τύχη δική μου
θα τραβήξουνε
νέες φίλες που θα μπούνε, καλημέρα να μας πούνε
με ποιήματα
και με μία, άμα λάχει, θ΄ ανταλλάξω εγώ εν τάχει
και μηνύματα.
Κι ύστερα μπορεί να βγούμε, δια ζώσης να τα πούμε
(αντιλαμβάνεσαι)
κι ούτε πια που θα με νοιάζει, (μάλλον θα σε κάνω χάζι)
πώς αισθάνεσαι.
Η κακία θα σου μείνει, θα ΄χω δίπλα μου εκείνη
"να τη βρίσκουμε"
και απ΄ των φιλιών τους ήχους, όμορφους καινούργιους στίχους
θα εφευρίσκουμε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
