| |
[color=brown][I]Μπαμπά μου... [I]
Πετάξαμε μαζί για να βρεις τη σωτηρία και την ελπίδα αλλά αυτή δεν ήρθε σε μας μπαμπά μου.
Έφυγες πριν από ένα μήνα και ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω πως έκλεισες τα αθώα σου μάτια, τα γεμάτα αγάπη και καλοσύνη. Πονάω μέσα μου και δεν βρίσκω πουθενά τη γιατρειά. Δεν γιατρεύομαι με τα λόγια κανενός και βυθίζομαι στα κλάματα και στο σκοτάδι.Βρίσκομαι σε ένα βαθύ ωκεανό και κολυμπάω μες τα κύματα και τις τρικυμίες. Νομίζω πως θα ανοίξει η πόρτα και θα έρθεις πίσω κρατώντας μια τσάντα πορτοκάλια που συνήθιζες να μαζεύεις στην εξοχή, αλλά η πόρτα δεν ανοίγει. Μου λείπεις πολύ και τα βράδια ξυπνώ και κοιτώ το καντηλάκι που σιγοκαίει δίπλα στη φωτογραφία σου και καίγεται η ψυχή μου. Μπαμπά μου πού πήγες; Γιατί έφυγες τόσο απότομα, απρόσμενα και ξαφνικά; Νιώθω τόσο μόνη... Μου λείπει η φωνή σου και η γλυκιά σου παρουσία. Μπαμπά μου πνίγομαι... Σας παρακαλώ, φέρτε πίσω το μπαμπά μου...
Γραμμένο στο ημερολόγιο καρδιάς στις 21/2/2018 στις 19:03 το απόγευμα.
Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.[I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
