| |
Έπαιξα με ολους τους ανέμους
Μεγαλώνοντας στέκω ακόμα ορθός
Κι εγώ μισούσα τους πολέμους
Μα ενας μου έμεινε αγιάτρευτος καημός
Μετάλαβα τη γνώρα του θανάτου
Πήρα και την αδρότερη του εντολή
Της πίστης του ήπια τα πιο κρυφά πιοτά του
Μα το χιτώνα του δεν φόρεσα στιγμή
Γιατί μούφεγγε πια στα χείλη
Του έρωτα το γέλιο κι η δύναμή του
Άναψε της ζωής μου το καντήλι
Και μια η ελπίδα μου τραγουδάει μαζί του
Εσύ είσαι κι από τώρα κοίταξέ με
Αγνάντια μου η πλέρια σου εικόνα
Στα δυό σου χέρια αγνά άδραξέ με
Όρθιο κορμί σπαθάτο απ τον αγώνα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
