| |
Παράξενη που είναι η αγάπη
Στη σύντομη και δύσκολη ζωή
Τη μια της ευτυχίας είναι χάπι
Την άλλη είναι κόλαση ανοιχτή...
Μια ρόδα που γυρίζει η αγάπη
Σε άσφαλτο.. σε χώμα.. σε γκρεμούς
Αιώνια λες και γυρεύει κάτι
Και κάνει τους ανθρώπους πιο σοφούς...
Δεν είναι από ύλη δομημένη
Κουρέλια μόνο πάντοτε φορά
Να ψάχνει τ' αγαθό είναι ταγμένη
Και λούζει την ψυχή μας με χαρά...
Παλμός είναι στο σώμα η αγάπη
Κι ο έρωτας εμπρός της προσκυνά
Της φτάνει να δειπνά νερό κι αλάτι
Και μένει σε υπόγεια σκοτεινά...
Αστράφτει σαν διαμάντι μες στα μάτια
Μαγεύει και μεγάλους και παιδιά
Ενώνει τα σπασμένα μας κομμάτια
Ανάσταση γιορτάζει η καρδιά...
Μ' αλοίμονο για κείνους που την χάνουν
Ή κάποτε απλά την προσπερνούν
Και μένουν προσευχές μόνον να κάνουν
Σαν άσκοπα τα χρόνια τους περνούν...
Θα φτάσει για καθέναν τους η μέρα
Να στρέψουν προς τα πίσω τη ματιά
Θα νιώσουν του κενού τους τη φοβέρα
Κι ο Χάροντας θα πάρει την πρωτιά...
12-4-2009
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
