| [align=center]10 λεπτά ·
Μετανάστης!
Μάνα
ξέρεις το αποφάσισα.
Θα φύγω δεν μπορώ να περιμένω άλλο.
Ο χρόνος κυλά κι εγώ κοιτάζω στον τοίχο
ένα χαρτί που γέμισε αράχνες.
Το χαρτί που μας είχε γεμίσει χαρά και ελπίδα.
-Πού θα πας παιδί μου;
-Κάνε υπομονή μη χάνεις την ελπίδα σου.
-Μάνα τα χρόνια κυλούν και νιώθω μέσα μου βαθιά ντροπή.
-Μάνα δώσε μου την ευχή σου και κάνε πέτρα την καρδιά σου.
-Δε θα σας ξεχάσω, θα σας γράφω και ίσως μια μέρα γυρίσω.
Ρ.Β.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|