| |
έκανα πράγματα φριχτά
τα μάτια μου έκλεισα μπροστά
σε ότι μπορούσε να χαλάσει τη βολή μου
δεν είπα «όχι», «μη» και «δεν»
κι έφτασα μέχρι το μηδέν
και ήρθε η ώρα να εκτίσω την ποινή μου
στο στήθος μου ανοιχτή πληγή
εδώ στου Καύκασου τη γη
κι ο αετός να μου σπαράζει το συκώτι
μα κι αν σηκώνω του βουνού
το βάρος, πλάτη αλλουνού
δεν γύρεψα να μοιραστεί και να σηκώσει
γιατί ήμουν ένας απ’ αυτούς
που έφαγα ένα σκασμό λωτούς
για να ξεχάσω τη δική μου την αδράνεια
κι αν έχω τώρα ενοχές
τη στάση μου κρίνε όπως θες
πες την δειλία, πες την ψωροπερηφάνια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
