| |
Φαιός ο ορίζοντας το κρύο τσουχτερό
Από νωρίς λυσσομανάει το ξεροβόρι
Άδειες οι ρούγες,μα ένας γέροντας σκυφτός
Αργοπατεί μες στο χοντρό του πανωφόρι.
Γυμνά τα δέντρα στη μανία του καιρού,
Λικνίζονται στη δύναμη του αγέρα
Άκρα σιωπή, ούτε κελάηδημα πουλιού
Να μαρτυράει πως ξεπρόβαλε η μέρα.
Χειμώνας ήρθε,με ανάσα παγερή
Χειμώνας να παγώσει τα κορμιά μας
Είναι η πνοή του όμως καθαρή
Τρυπώνει στην ψυχή και στην καρδιά μας.
Αντάρα, καταχνιά, νέφη πυκνά
Θαρρείς πως μέσα κρύφτηκε η πλάση
Κακό θεριό που από λήθαργο ξυπνά
Και τρέχει μανιασμένα να μας φτάσει.
Μαύροι καπνοί ορθώνονται αργά
Από εστίες, από τζάκια αναμμένα
Στο πέταγμά τους στροβιλίζονται γοργά
Με το τοπίο το μουντό γίνονται ένα.
Χειμώνας ήρθε φορτωμένος και βαρύς
Χειμώνας μες στα σπίτια να μας κλείσει
Να κλάψει πάνω μας με δάκρυα βροχής
Για να μπορεί η Άνοιξη ν'ανθίσει.
Πλατιές νιφάδες τον ορίζοντα κοσμούν,
Πέπλο λευκό υφαίνουν όπου πέσουν
Με παγωμένα σχήματα τολμούν
Στο σκούρο γκρίζο του ουρανού να δέσουν.
Χειμώνας ήρθε,το πινέλο του λευκό
Τη φύση καθαρίζει και φρεσκάρει
Κι όταν τελειώσει με ένα τρόπο μαγικό
Η ζωγραφιά του Θα μας συνεπάρει!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
