| |
Καημού εμβόλιο
δεν είχα κάνει κι ο καιρός πίκρα με γέμισε
Το αγκυροβόλιο
που ‘φτιαξα, αγέρι χωρισμού νωρίς το γκρέμισε
Χρόνια χαράμισα
γυμνός στο χιόνι, νηστικός, βραδιές στην πύλη της
Ώσπου άλλη μάγισσα
ήρθε κοντά μου με ρακόμελο στα χείλη της
Παρότι πνίξανε τον κόσμο οι βροχές
δεν τις ξεπλύναν τις μεγάλες ενοχές
Μου λες πως χάραζα
το μονοπάτι της φυγής τελείως άδικα
Σε νυχτομάγαζα
μ’ εύρισκε η μέρα μοναχό , και στα ποτάδικα
Τραγούδια απτάλικα
άκουγες, κι είπες, πως τα λεν κι αυτά στην πόλη σου
Του αντίο κάλυκα
δίπλα μου αφήνεις να θυμάμαι λες το βόλι σου
Παρότι πνίξανε τον κόσμο οι βροχές
δεν τις ξεπλύναν τις μεγάλες ενοχές
Μου λες με ανοίγματα
έφερα δώρα τη νυχτιά μα δεν σε ηρέμησα
Σε παραπήγματα
πήγα τα λόγια του καημού και τα ξανέμισα
Κι ενώ δεν λύγισα
στων ουρανών τη συννεφιά σκιά με μάτωσες
Σαν νύχτας Ρήγισσα
βρήκες γυμνό το Σ’ αγαπώ και το θανάτωσες
Παρότι πνίξανε τον κόσμο οι βροχές
δεν τις ξεπλύναν τις μεγάλες ενοχές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
