| |
η δυναμη της ειναι στην ταση της
που δεν κοβει την κλωστή
ναι αδυναμία..
η αυτοκτονια, που
αμαχητι εχει να κανει
καθε φορα με την σκονη
ανυπέρβλητης ελξης, μνημη
που καθαριζει το τωρα
και πως θα την δινει
ο καρπος που την μυριζει
στην ενδελεχεια
παραλυμενος και ξεκολημενος
που παρασυρει το σωμα
καταρρακτης μαννα στον πυρετο
ο ακυβερνητος ρυθμος
η γλωσσα του με τις μυριαδες γλωσσες
αργα ανυποχωρητα πανω σου αργα
που διχως αυτον το σπαει μπορει
ολοκληρωτικα
όποιος νομιζει οτι γνώρισε τον Ερωτα
κι όποιος νομιζει πως να τον γνωρισει δεν προκειται
κι ανοιχτοι ξεχαστηκαν ν' ακουν τα κυματα
ειναι ο καρπος αμαραντος σαν πλαστικο στο χερι τους
μόλις ..σαν δεν θα πω
μια κοκκινη κλωστη αναβλυζουσα
που ολο θα τους δενει
ως την υστατη στιγμη προφταινει
δεν ειναι λιγο να ζεις,
το ιδιο ονειρο με καποιον και να το μοιραζεστε
ψυχή και σωμα
και δεν το λες ξανα, πουθενα
οι ανθρωποι δεν πιστευουν
σε παραμυθια, που δεν ξερουν
θα σε κρεμασουν αναποδα να μαθουν
απο αμηχανια μονο και οργη κεντρισμενοι
με την πιστη κάθετη πως τους περιπαιζεις
και την φωνη του μεσα τους φιμωμενη
θα ησυχασουν
αν μονο τους πεις ηταν
ενα ψεμα ενα παιχνιδι, σόρυ
..ναι αυτό θα τους πεις,
δι εντ οφ στορι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
