|
| Βάρα με, μα...μην τραβάς | | |
ΒΑΡΑ ΜΕ ΜΑ...ΜΗΝ ΤΡΑΒΑΣ
Της Γωγώς ο κανακάρης,
-δώδεκα χρονών δεν ήτο-
για Αυνάν, δεν είχ' ακούσει,
μα πιστά...τον εμιμείτο.
Μόνος, στο δωμάτιο του,
τού 'δινε... χωρίς ανάσα.
Ξάφνου, μπαίνει η γιαγιά του,
και,..τον έπιασε στα πράσα.
Μπα μωρέ..ξεπατωμένο!.
Μα, εκειό, δε σταματάει.
Του κραδαίνει τη μαγκούρα,
και με τρόπο ...τον χτυπάει.
Ο μικρούλης...το χαβά του.
[ήταν..λίγο πριν τη γλύκα].
-Ω θεέ μου, αμαρτίες!
Κοίταξε μπελά που βρήκα!
Η γιαγιά τα 'χει χαμένα.
Πως να του φερθεί, δεν ξέρει.
- Κοίτα.. να μη σταματάει..
Και,..του τράβηξε το χέρι!.
Να τον κόψει.. μεσ' 'τη γλύκα;
Ξεφωνίζει της βαβάς.
-Φύγε!..Άσε μου το χέρι!..
Βάρα με, μα...μην τραβάς!!.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| | |
|
CHЯISTOS P 06-03-2019 @ 00:09 | Λες κουβέντες με ουσία
-ουδαμώς, ποτέ βλακεία-
κι ας θαρρείς σαν συνουσία
του χεριού την ..αυνανία !
::razz2.::
| | liontari73 06-03-2019 @ 19:58 | ::laugh.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΒΥΡΩΝ 06-03-2019 @ 21:14 | ::laugh.:: ::laugh.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|