Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Συνεφάκι
 
[align=center]Μακρύς ο δρόμος της ζωής.
Δεν ξέρω αν τα μονοπάτια της
ήταν στρωμένα με πράσινο γρασίδι
και κόκκινα τριαντάφυλλα
να σκορπίζουν αρώματα μεθυστικά.
Όμως ακόμα και τα δύσβατα κακοτράχαλα μονοπάτια
είχαν κι αυτά την ομορφιά τους.
Κι ας ήταν δύσκολα …επικίνδυνα συχνά.
Μα όταν τα ξεπερνούσα διέκρινα στο βάθος
τις πρώτες ηλιαχτίδες να μου ζεσταίνουν την ψυχή.
Ρουφούσες τη ζωή σαν το γλυκό ποτό
που σε μεθά για να σε αποκοιμίσει.
Κάπου εκεί σε βάθος χρόνου
ο δρόμος τελειώνει…εδώ χωρίζει το ταξίδι
που κάναμε μαζί πιστό μου συννεφάκι.

Ρ.Β.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Irena
 
Αγιοβλασιτης
06-03-2019 @ 23:50
..όλα τα ταξίδια τελειώνουν κάποτε Irene. .
Όμως μας σημαδεύουν. ...για πάντα. .
...είχα, είχα μι αγάπη αχ καρδούλα μου..
που' μοιαζε συννεφάκι, συννεφουλα μου..
Αν είσαι μεγάλη θα το θυμασαι..
Αν είσαι μικρή μπορεί να μην το έχεις ακούσει ποτέ. ..
Καληνύχτα. ..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο