| |
Βαθύ σκοτάδι στην κρύα μου κάμαρα
ατέλειωτες ώρες να φτάση το χάραμα
βαριά σαν σίδερο είναι η καρδιά μου
πάει καιρός που έχασα τη χαρά μου
Σκέψεις φρικτές ατέλειωτες σκέψεις
βάστα ψυχή μου πρέπει ν΄αντέξης
Απρίλη έχτιζα το χρυσό μου παλάτι
Δεκέμβρη είμαι μόνος στο άδειο κρεββάτι
Γλυκιά μου αγάπη ποιό θάναι το τέλος;
θανάσιμα με πλήγωσε της αγάπης το βέλος
ποιά μοίρα σε έφερε στη ζωή μου
κι έγινες φώς και αναπνοή μου
Μπήκες στο σώμα μου μέσα στο αίμα μου
κρατάς στα χέρια σου της ζωής μου το γνέμα μου
κόψτο, αγάπη,προτιμώ να πεθάνω
αφού εκεί που είσαι ποτέ δεν σε φτάνω
Mαργαρίτες ξεφύλλιζα κάποια μέρα του Μάρτη
την μακρινή πατρίδα μου κοιτάω τώρα στο χάρτη
θυμάμαι τον ήλιο,θυμάμαι το λόφο ,θυμάμαι τα πεύκα
θυμάμαι εσένα και του σπιτιού μου τη γέρικη λεύκα !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
