| |
...Και πάλι βουβός στη μέση του δρόμου,
κοιτάζω εσένα να ξεμακραίνεις μωρό μου...
"Για πού φεύγεις;", "πού πάς;"
μα εσύ δε μου απαντάς...
Ποιά μοίρα σε πήρε από μένα;
Γιατί άραγε να'σουν ένα ψέμα;
Γιατί μου κατέστρεψες
τα όνειρα σε μια βραδιά
κι απέμεινα μονάχος να σε βλέπω από μακριά..;
Πώς μ'άφησες να ζω σ'ένα παραμύθι;
Να ξεψυχώ κάθε νύχτα χαμένος σε λήθη;
Δεν ήθελα τίποτ'άλλο παρά μόνο
ένα ψέμα, να λέει πως αγαπάς μονάχα εμένα...
Το βλέμα μου στρέφω προς τον έναστρο ουρανό,
προσμένοντας τα μάτια σου κάπου εκεί να δω...
Κι έχεις πια χαθεί...
Κι εγώ όμως νιώθω χαμένος,
σε ό,τι πιστεύω,
σε ό,τι αγαπώ
και σ'ό,τι προσμένω...
Ξέρω πως αγαπώντας εσένα,
αγγίζω τ'αστέρια, ενώ η καρδιά μου
είναι βουτηγμένη στο αίμα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
