| Εσύ με κέρασες κρασί μ' ένα φιλί,
στο διαμαντένιο σου μ' ανέβασες το κάρο.
Κι εγώ λησμόνησα μιαν άλλη μου οφειλή
και την αγάπη σου δεν έπρεπε να πάρω.
Εσύ μ' αγκάλιασες με φως τριανταφυλλί,
μού 'πες: “Στον έρωτα, ποθώ να σ' έχω φάρο”.
Κι εγώ περπάτησα σε θάλασσα γυαλί
κι ότι ξεγέλασα, γελάστηκα, το χάρο.
Εσύ με μάζεψες αδέσποτο σκυλί,
με φωτοστέφανο, μού φόρεσες κολάρο.
Κι εγώ φτερά άνοιξα, να φύγω σαν πουλί,
γιατί, στα σύννεφα, με πήρανε φαντάρο.
Π.Θ.Τουμάσης
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|