| |
-Πάρ΄ τον, παιδί μου, πάση θυσία
είναι μεγάλη, η ευκαιρία.
-Μπαμπά, δεν θέλω, αυτόν να πάρω
γιατί έναν άλλον, εγώ γουστάρω.
-Ναι, είναι μεγάλος, σε ηλικία
αλλά έχει χρήμα, με ουρά κι αξία.
-Τι να τον κάνω, εγώ η καημένη
που ΄τυχε να ΄μαι, ερωτευμένη.
-Μόνο αν τον πάρεις, θα με γλιτώσεις
από τα χρέη και θα με σώσεις.
-Μπαμπά, έχεις μπλέξει, σε κυκεώνα
κανόνισε μας, τον αρραβώνα…
...............................................
...............................................
Κι έτσι το βράδυ, του αρραβώνος
ο πλούσιος φτάνει, βαρύς και μόνος.
Στη σάλα είναι, συγκεντρωμένοι
φίλοι, γνωστοί τους, μέχρι και ξένοι.
Μιλάει στην ίδια και στον μπαμπά της
(μέσα της κλαίει, τη συμφορά της).
Ρωτάει αν θέλει, να τη χορέψει
αυτή απαντάει, «ναι» δίχως σκέψη.
(Σε μία άκρη, στέκει ο δικός της
φτωχός μα έρως, μοναδικός της
που απόφαση όμως, δεν το ΄χει πάρει
τον πλούσιο θέλει, να τον μουντάρει !)
Όπως χορεύουν, πιάνει η ματιά του
που αλλού κοιτάει, τώρα η «δικιά του».
Αμέσως τότε, καταλαβαίνει
(γιατί είναι ξύπνιος), το τι συμβαίνει:
Ότι είναι μ΄ άλλον, ερωτευμένη
άρα μαζί του, δυστυχισμένη.
(Τον νεαρό της, αυτός κοιτάζει
που έχει λιώσει, απ΄ το μαράζι).
Μετά από λίγο, κάθονται κάτω
και προχωράει, στα παρακάτω.
Νόημα της κάνει, να μη μιλήσει
και στην ορχήστρα, να σταματήσει
και μες στης σάλας, τη φασαρία
ζητάει να κάνουν, όλοι ησυχία.
(Από το χέρι, αυτήν κρατάει
και στην εξέδρα, της μπάντας πάει).
«Κυρίες και κύριοι, στον κόσμο λέει
εμείς οι δύο, είμαστε ο'κέυ
αυτό το πάρτι, τ΄ αποψινό μας
μια έκπληξη έχει, για το κοινό μας
τα ΄χουμε οι δυο μας, πριν, συζητήσει
και στο χορό μας, αποφασίσει».
(Άλλο ένα βήμα, ύστερα κάνει
τον νεαρό της, πάει και πιάνει).
«Αυτοί οι δυο νέοι, οι ερωτευμένοι
είν΄ από απόψε και μνηστευμένοι
κι αν δεν τους είμαι, καθόλου βάρος
θέλω να γίνω, εγώ κουμπάρος.
Νιάτα με νιάτα, μόνο ταιριάζουν
όλα τα άλλα, μπελάδες βάζουν.
Και σ΄ ό,τι θέλουν, θα τους στηρίξω
σύντομα ετούτο, θα το αποδείξω» !
Από κάτω όλοι, οι καλεσμένοι
δείχνουν τελείως, σοκαρισμένοι !
Ούτε μπορούνε, να το εξηγήσουν
απλώς αρκούνται, να ψιθυρίσουν.
...............................................
...............................................
Ένα μπλουζ σλόου, παίζει η μπάντα
που πάει πρύμα, με τα συμβάντα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
