| Τα μπαμπακένια σου μαλλιά
που` χουν την ομορφάδα
και η γλυκιά σου αγκαλιά.
Μοιάζει με την Ελλάδα.
Τα ξεραμένα σου τα χέρια
ειν η χαρά του νηστικού
κι` όλα τ` άσπρα περιστέρια
ειν του δικού σου του σπιτιού.
Έχει η καρδούλα σου το φως!!!
Για του θεού τα πετεινά!!
κι` ειν ο λόγος σου γλυκός
για τα ανθρωπινα δεινά.
Μήτε γατούλες τις ξεχνάς
μήτε τον άνθρωπο τον μοναχό.
Στον θεό σαν προσκυνάς
έργο, θαρρείς χερουβικό.!!!
Ταπεινό τ` ακριβό σου τ` ασήμι
στα χέρια που` χεις δαχτυλίδια.
Με χρυσαφένιο το μπρισίμι
ντύνεις και τα συντρίμια!!!!!
Κυρά Γιωργία της καρδιάς
που` χεις πολλά τα χρόνια.
Τ` άνθια σου είναι της ροδιάς!
Του πλάτανου τα κλώνια!!
Περαστικός, σε εσέ θαρ` θει.
Θεία! τα θεία προσφορά σου.
Και το ψωμί θα μοιραστεί
μπροστά στην εκκλησιά σου.
Όταν χτυπάνε οι καμπάνες
σε κρατώ γλυκά στη σκέψη.
Έτσι είναι φως μου! οι μάνες!
Σε Παραδείσους θα` χεις θέση.
Η τρυφεράδα σου είναι αχτίδα,
το φαί σου, είν μαλάματα!!
Την ωραιότερη , βαθιά ρυτίδα
στολίδι! έχεις στα γεράματα.
Σου στέλνω απόψε μια ευχή.
-----Να ζεις σαν τα ψηλά βουνά!
Και ένα χάδι προσευχή!
Στα χείλη σου τα ωσαννά!!
13-3-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|