| |
Τον τρόπο τον παμπόνηρο
έδειχνες στην παρέα,
μα εγώ ποτέ δεν σκέφτηκα
να πάψουν οι χοροί.
Σ' αυτής της νύχτας τ' όνειρο
τα λόγια τα ωραία
δείξαν πως είναι ψεύτικα
και σβήσαν σαν κερί
Όσες αγάπες σαν κι αυτή
την πίκρα κάνανε γιορτή
φωτιές ανάψανε
και όσα χείλη είπαν "γεια"
στου χωρισμού την πυρκαγιά
όλα τα κάψανε
Κι ενώ εγώ ποντάριζα
και το'χα για σκοπό μου
στου έρωτα τις ανηφοριές
να μ' εύρουν οι αυγές,
κάθε φιλί που χάριζα
σε κάθε σ' αγαπώ μου
τα λόγια σου σαν μαχαιριές
μου χάριζαν πληγές
Όσες αγάπες σαν κι αυτή
την πίκρα κάνανε γιορτή
φωτιές ανάψανε
και όσα χείλη είπαν "γεια"
στου χωρισμού την πυρκαγιά
όλα τα κάψανε
Παντού έλεγες πως γλέντησες
παρά τα τόσα λάθη
και πως δεν είδες σαν κακό
αυτή την πυρκαγιά.
Που να 'ξερες πως κέντησες
με του καημού το αγκάθι
της λησμονιάς το νυφικό
με τούτο σου το "γεια"
Όσες αγάπες σαν κι αυτή
την πίκρα κάνανε γιορτή
φωτιές ανάψανε
και όσα χείλη είπαν "γεια"
στου χωρισμού την πυρκαγιά
όλα τα κάψανε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
